Μια ακόμα νύχτα...

Και αυτή η νύχτα πέρασε…
Ας πούμε καλημέρα…
Τα μαύρα όνειρα ας χαθούν...
πάνω απ’ τα σύννεφα ας πετούν
κι ας μην τα πιάνει σφαίρα.

Καινούργια μέρα ξεκινάει
καινούργια κι αποφράδα
ποιος ξέρει τι κεράσματα
θ’ αφήσει στα περάσματα
και τούτη η μαινάδα.
Ο χρόνος που δεν σταματά
ούτε πρωί ούτε βράδυ,
στην πλάτη μόνο σ’ ακουμπάει,
αφήνει βάρος και γελάει
με το λερό του χάδι.
Πετούν τα όνειρα στη γη
και στα σκοτάδια υφαίνουν,
μ’ ιστούς σου φτιάνουν νυφικά
νυχτόβια αρπαχτικά
τους φόβους σου ανασαίνουν.